CİMİ,CİCİ VE KIPIR

CİMİ,CİCİ VE KIPIR

Yemyeşil bir ormanda mutsuz bir kelebek yaşarmış. Bu kelebeğin adı Cici’ymiş. Cici’nin bir kanadı diğerinden daha küçükmüş. Bu yüzden Cici çok zor uçuyormuş. Ayrıca Kelebek Cici’nin hiç arkadaşı yokmuş.

Bir gün Cici ormanda kendisi gibi üzgün bir uğur böceği görmüş. Kelebek Cici hemen uğur böceğinin yanına gitmiş:

-Merhaba uğur böceği. Benim adım Cici, senin adın ne? Diye sormuş.

Uğur böceği de üzgün bir şekilde:

-Merhaba, benim adım da Kıpır. Demiş. Cici Uğur Böceği Kıpır’a ;

-Neden üzgünsün Kıpır? Diye sormuş. Kıpır:

-Diğer uğur böcekleri benekli benekli. Benim hiç beneğim yok. Ben onların yanında kendimi eksik hissediyorum. Bu yüzden yanlarına bile gitmiyorum. Demiş.

Bunun üzerine Kelebek Cici bir “Ah!” çekmiş ve üzüntüyle konuşmuş:

-Ben de çok mutsuzum! Diğer kelebekler hızlı hızlı uçarken ben onlara katılamıyorum.

Kelebek Cici ve Uğur Böceği Kıpır aralarında konuşurken, bir ağlama sesi duymuşlar. Bu ses bir cırcır böceğinden geliyormuş. Cici ve Kıpır cırcır böceğinin yanına gitmişler:

-Neden ağlıyorsun cırcır böceği? Diye sormuş Cici.

-Benim hiç arkadaşım yok. Ben çok zayıf ve halsiz olduğum için onlarla oynayamıyorum.

Kıpır cırcır böceğine:

-Üzülme cırcır böceği benim ve Kelebek Cici’nin de hiç arkadaşı yok. Benim hiç beneğim olmadığı için onlarla oynayamıyorum.

-Benim de kanadımın biri küçük olduğu için hızlı uçamıyorum. Demiş Kelebek Cici.

Cırcır böceği o an kendini biraz daha iyi hissetmiş. Kendisi gibi kendi cinslerinden farklı arkadaşlar görmek onu mutlu etmiş. Sonra o da kendini tanıtmış:

-Benim adım da Cimi. Bundan sonra birlikte oynayalım mı? Demiş.

Kıpır ve Cici bu duruma çok sevinmişler. Onlar da hep birlikte çok eğleneceklerini, bundan sonra ormanda güzel vakit geçireceklerini düşünmüşler.

Bu üç arkadaş birlikte eğlendikçe eksikliklerini unutmuşlar. Ormanda diğer hayvanlarla da arkadaş olabileceklerini anlamışlar. O günden sonra Kelebek Cici,Uğur Böceği Kıpır ve Cırcır Böceği Cimi ormanda bir sürü arkadaş edinmişler.